Keşke hep çocuk kalsaydim.
Babamin omuzuna binip kulaklarından tutup odadan odaya koşup dolansaydım...
 Keşke hep cocuk kalsaydım, BABA yoklugunu yaşamasaydım....
 YOKLUKLARDA HİÇLİKLERDE YAŞASAYDIM.
Okula giderken beslenme çantasına salça ekmek koysaydın,
Top oynayanlara imrenerek baksaydım,
Tenekeden kutulari ezip top yapıp oynasaydim...
Süslu oyuncaklarim olmasaydi inşatlardan kumlara atlasaydim..
Baba sen agaç işleriyle uğraşırdın,
 Bana tahtadan kiliclar yapsaydin ,
Ben cuneyt arkin’ a bakip kara murat gibi oynasaydim.
Evde çanağı, çömlegi kirip odayi dagitsaydim,
 Aksam annem sana dert yansaydi, sikayet edip, sen bana kızsaydın...
Ah baba, keske hep çocuk kalsaydim, sen yanimda olsaydın
 başımı okşasaydın...
Okula gelip müdüre beni sorsaydin,
Beni okulda bulamasaydın, kacmış olsaydım..
Bu boyle olmaz oglum deyip beni okuldan alsaydın....
 Bir berbere çırak olarak yollasaydın, ilk trasımı sende baba yapsaydım...
Usturayı yanağına dayayıp bir kesik atsaydim,
Canin yanarken yüzün kanarken bile,
Sen bana yüzünde güller açmışcasına, tebessumle, sevgiyle baksaydın...
Ah baba! keske hep çocuk olsaydim...
Ah baba! keske hep çocuk kalsaydim...
Ah baba! keske hep yanimda sen olsaydin...
Ben küçük oglun,
Koca varlığına, sırtımı dayayıp, baba diye guvenseydim

asıl mavi