1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1979
Okunma
Oy delal,
Boğazın elma kokusuyla vuruldu.
Çocuklar çığlığını yitirdi gözlerinde.
Son kez öpüştü ellerin saçlarımla.
Saçlarımda son tarak izleri.
İçimdeki hasret kavururken beynimi,
Yargısız bir mahkeme salonunda,
Kütüğüme ölüm şerhi düşüldü .
Bir dağın ardından yağmur zamanını beklerken,
Kükredi gökyüzü demirden bombalarla.
Kanatlarının altından çalındı yüreğin.
Kaşlarına sürme değmemişti henüz.
Nazar boncukları süslerdi omuzlarını.
On altı keder yağdı birden,
Bin bedene bir şehre.
“Daye bîhna sêva te!’
“Anne elma kokusu geliyor.
Havva elma kokusu geliyor.
Havva elma yiyip cennetten atılmıştı. Sonra çocukları elma kokusuyla cenneti fethe gitti.
pynst.
Cevap Yaz