On sekiz mart sabahı
Uyandı bin dokuz yüz on beş
Toplanmış kirli ittifak göz dikmiş vatanıma
Daha balkan harbinin kanarken yaraları
Yanaştı kıyılara bir/leşmiş haçlı çapulcuları
On beşinde yiğitler akın akın geliyor
‘’ Mermi yoksa süngü tak, yürü Mehmedim’’ diyor

Söyle var mıdır tarihte bir eşi daha paşam
Kurban diye başına kına yakılan insan?

Şu İngiliz’ler bilmez vatan namustur bizde
Bismillah dedi suya Nusret mayın gemisi
Asâ-i Musa gibi vurdu küfrün başına
Yer yerinden oynadı yarıldı sanki deniz
Yirmi altı mayınla bir donanmalar çöker mi?
Bin Anzak bin Hindu olsa tek bir Seyit eder mi?

Bu mukaddes şafağı başıma taç ederim
Korku nedir ki paşam ölüm benim neferim

Ne kadar övünsen az şanı emsâlsiz ordu
Yerde kızıl kıyâmet, gökten ceset yağıyor
Şahâdet şerbetini içerken binlercesi
Çanakkale tarihe güneş gibi doğuyor
Görmen lazımdı ama!
Anlatmak dile kolay
İndirmedi sancağı elli yedinci alay

Dirisi ne ki paşam ölüsü yettim diyor
Adım başı şühedâ kalkmışta cenk ediyor.

Erzulum’lu Sivas’lı Edirne’li ve Kars’lı
Doğudan, batıdan kuzeyden ve güneyden
Bir olup birlik olup koyun koyuna yattılar
Türk’ü Kürd’ü Çerkez’i hepsi sırt sırta verdi
Eğer kimse kalmasa ebâbiller inerdi

Var mıdır söyle paşam
Var mıdır böyle kutlu bir iman
Kendi cenâzesinin safında namaz kılan



Çelikten kale oldu taş ve toprak tabyalar
Yığın yığın şehitler arşa doğru uçtular
Ekmek yok, su yok, ilaç nerede
Yokluk düşmandan büyük
Uyuma Çanakkale’m uyku haramdır sana
Bir avuç toprak verin ekmek yerine bana.

Yemek nedir ki paşam sen bize tüfek getir
‘‘Ya ölüm ya istiklal’’ yaramı hafifletir.


Ey bu vatan uğruna canını siper eden!
Öpüp bassam bağrıma kan gülü gömleğini
Sana bir bedel biçmek söyle kimin haddine
Tarih vücuda gelse sırtında taşır seni
Çanakkale’m seninle nesiller gurur duysun
Aslan kendi adına başka bir isim bulsun

Asırlar geçse bile silemem hafızamdan
Yüz yıl nedir ki paşam bin yıl geçse unutmam.