Bin yıllık vatanım giderken elden,
Milletim çok yoksul, ayak yalındı...
Sanmayın bu vatan yedi düvelden;
Kutularla Dolar verip alındı...

Haçlıyla, güçlüyle, hain batıyla,
Bu çaresiz millet tek hayatıyla…
Bir büyük liderin beyaz atıyla;
Göğsünü düşmana gerip alındı...

İçerde, dışarda doluyken tuzak!
Görünse de zafer bizden çok uzak!
Kanını bayrağa yaparak bezek;
Şehitlik katına erip alındı...

Başkomutan verdi savaşa yönü!
Sakarya, Acıkır sonra İnönü...
İzmir, dokuz eylül sonbahar günü;
Düşmanı yerlere serip alındı...

Kadını, erkeği, yaşlısı, genci;
Düşmanlar yolcuydu, Türklerse hancı!
Olmazı oldurdu, İslam inancı;
Ölmeden toprağa girip alındı...

Son Haçlı seferi, İstiklal harbi!
Düşmanla bir oldu şarkı ve garbı...
Bu millet öyle sert vurdu ki darbı;
Küffarın defterin dürüp alındı...

El ele vermiş tüm düşmana karşı,
Türk’ün sesi yardı yedi kat arşı...
"İzmir’in dağları çiçekli" marşı;
Düşmanın alnına vurup alındı...

Ey bu vatan için şehit olan er!
Cennete ulaştın çıktığın sefer!
Anne, baba, gelin, komutan, nefer;
Toprağı birlikte sarıp alındı...

Fışkırıyorsa ki, şüheda yerden;
İstiklali için geçti Türk serden…
Kanından bayrağa geçen renklerden
Geçmişin hesabı sorup alındı…

Antalya-2015/03

Halil Şakir Taşçıoğlu