Kocaman bir yalnızlık haresi göğsümde
Can evimde kaygıyla sevişiyor düşler
Süzülsem çürümüş peteklerden aşkla
Gururum suskuyu emer mi ömrümden!

Arşınlara böldüm nicedir ben unutuluşu
Şifasız günlerin şırıngasında intizarım
Sürgit unutuluşların dağlarında karlar
Sevdanın sarı sularında hoyrat bir gülüm

Silinmiş adresler biriktiriyorum günlüğümde
Yüreğim yine hareleri giyinecek bu bahar
Sürgün kelimeler biriktiriyorum gönlümde
Sevincin parklarında yetim çocuklar gibiyim

Kimsesizliğimin çarkında öğünüyor kimliğim
Hüzün yağmurları yağar birazdan ayrılığa
Devşirilmiş bir mutluluk prangası bedenimde
Özlemin kubbelerinden aşkı uğurlar gibiyim

Güneşin ellerinde hazin elvedadır şimdi aşk
Gözyaşım düşüyor rüzgârın devirdiği ağaçlara
Yaşamın kirli sayfalarında mevsimler bitiyor
Elde var hüzünlerin coğrafyasında hep yitiğim

Selahattin YETGİN