Ölü suskunluğu binmiş çehreme
Sen bilmezsin yüreğimin bas bas bağırdığını
Seni yüreğimden bile sakındığımı bilmezsin sen
Saçının teline yaklaştırmadığım hazan rüzgarlarını nereden bileceksin ki
Her gece iyi geceler diyerek alnına kondurduğum öpücüğü hissedemezsin
Uyurken her nefesini melodi gibi dinlediğimi
Ve her nefesin için Allah’a binlerce şükrettiğimi
Sen… sen nerden bileceksin ki
Sen aramızdaki kilometrelerin gücüne inanırsın sadece
Nereden bileceksin ki
Ruhumun dağları aşıp yanına geldiğini her gece
Ellerinin ellerimde bıraktığı sıcaklıkla yaşadığımı
Ve her gece o sıcaklığın olan sağ elimi kalbime koyup gözlerimi kapattığımı
Sırf sıcaklığın var elimde diye kimseyle tokalaşamadığımı
Sana olan sevdamı
Sen… sen nereden bileceksin ki

Sana olan sevdamı tutsaklık olarak gördün her zaman
Halbuki ben ne kadar da memnumdum gözlerindeki zindandan
Prangalar vurmuş gözlerin gözlerime
Ben bakamazdım ki bir başka yüze
Kalbimi kalbine kendi ellerimle kelepçelediğimi
Sen nerden bileceksin ki
Uzaklardayız ya hani şimdi seninle
Peki senin kokun nasıl burnumun direklerinde
Nasıl bu kadar yakın nefesin bana
Yahut nasıl geceleri senin sesin irkiliyorum
Yollara inat ben seninle yaşıyorum
Fakat, tabi sen nerden bileceksin ki
Dediğim gibi ölü suskunluğu var artık çehremde
Çünkü ben seni havale ettim şiirlerime

MURAT BÜYÜK
06.03.2015
20:46