Çanakkalede açan tüm çiçekler kırmızı
Farketmiyor musunuz?
Şehidimin, Mehmetçiğimin kanı bunlar bakın!
Gül, papatya beyaz açmaya utanıyor musunuz?
Haklısınız, haklısınız bugün 18 mart sizde kan çiçeklerimi böyle yaad ediyorsunuz
Haklısınız kan çiçeklerimle aynı toprağı paylaşmak kolay mı?
Utanıyorsunuz!
Onlar ki arkalarına bile bakmadan yollara düştüler
Geriye dönmeyi asla düşünmediler
Onlar ki şehitliğe yürüyerek değil koşarak gittiler
Ahhhh Kınalı Ali ahhh!
Kurban oldun bu vatan uğruna
Kına yakıldı daha yola çıkmadan sana
Ne mübarek insandı o anacağın ki
Ya gazi ol ya şehit diyerek yolladı seni
O dönüşü olmayan yola
Sen anlamını bilmesende başında o kınanın
Zaten anana etmiştin veda
Zaten yola çıkmıştın kurban olmak için bu vatan uğruna
Sonra bir de Seyit Onbaşım var tabi
Şanlı Koca Seyit’imi mümkün mü unutmak
Serseri bir top mermisi isabet etmişti Koca Seyit’imin birliğine
Tozu dumana katarcasına
Çanakkale’nin her yerine düşüyordu bu top mermileri
Yerde toprak bırakmamacasına
Lâkin farklıydı bu defa
Sıradan bir toprak parçası değildi isabet ettiği yer
Yüzlerce kan çiçeğimin arasıydı
Bir silah arkadaşın ve senden başka herkes şehitlik mertebesine ulaşmıştı
Öyle bir acı duydun ki kalbinde
O kurşunların binlercesi, yüzbinlercesi gelse üstüne
Bu kadar canın acımazdı
Ve doğruldun, kalktın ayağa
Düşman görse bu halini heybetin yeterdi kaçmalarına
Son bir kez daha baktın yerde yatan onlarca silah arkadaşına
Ve yöneldin mermilerin yanına
Farkettin ki isabet eden merminin etkisiyle topun asma vinci bozulmuştu
Bütün silah arkadaşların yerde yatıyor,
Fakat hain düşman hâlâ hiç durmadan, utanmadan ilerliyordu
Hayır! Sen bu kadarına izin veremezdin
Mermilere bakarken gözlerin ateş saçıyordu
Ve Seyid’im…
Ve Seyid’im, ‘’YA ALLAH!’’ naralarıyla sarmaladın o 275 kiloluk demir yığınını
Kemiklerin çatırdıyordu eyy Seyid’im
Ama duymuyordun!
Sen sadece ‘’YA ALLAH’’ diye bağırıyordun
Tek başına sürdün o mermiyi topa
Ve yönünü çevirdin düşman donanmasına
Senin hedefin en önemli gemisiydi düşman donanmasının
Ocean’dı hedefin…
Duruyordu işte namlunun karşısında
Sen ki koca Seyid’im üçüncü denemende dümen tertibadından vurdun Ocean’ı
Evet bir kez değil tam üç kez kaldırmıştın
O 275 kiloluk demir yığınını
En önemli gemilerinden biri vurulan küffar donanması artık iyice afallamıştı
Arkalarına bile bakmadan kaçmaktan başka çareleri kalmamıştı
Bir süre sonra küffar donanmasından kalmamıştı bir tanesi
Geçememiş ve bir daha uğramamak üzere terketmişlerdi Çanakalle’yi
O anda Seyid Onbaşım, sen çocuklar gibi şendin
Ateş kalmamıştı gözlerinde
Savaşın kartalı gitmiş, yeller esiyordu yerinde
Komutanın gelmiş ve sarılmıştı o iri yapılı cüssene
Ve sana sormuştu…
Sana sormuştu onbaşım…’’ ne istersin, ne mükâfat vereyim sana diye
‘’Komutanım…
Malumunuz ki ben iri yapılı, cüsseli bir adamım
Bana günde çeyrek ekmek yetmiyor, onun yerine yarım ekmek verir misiniz’’ demiştin
Ve onbaşım! Arkadaşların gelmişti bir anda aklına
Komutanın isteğine vereceği cevabı beklemeden daha;
‘’hayır’’ dedin, ‘’ komutanım hayır!’’
Komutanın şaşkınlıkla sana bakıyordu ne diyeceksin diye
Ve devam ettin lafının sonunu getirircesine
‘’Ben arkadaşlarımın hakkını yiyemem komutanım
Bana çeyrek ekmekte yeter’’ demiştin.
Komutanın konuşamıyor ve gözyaşlarını tutamıyordu senin karşında
Sense karşısında dimdiktin tüm heybetinle
Unutulmadın günümüzde, unutulamayacaksın onbaşım gelecekte de
Savaş sonrası yanına gelmişti komutanın
‘’Mermiyi tekrar kaldır da fotoğrafını çekelim koca seyid’’ demişti
‘’Emredersiniz komutanım’’ diyerek yine geçmiştin o demir yığınının başına
Tüm çabalarına rağmen kaldıramamıştın o mermiyi bir daha
Komutanın ve arkadaşların şaşkınlıklarını gizleyemedi o anda
Ve anladılar ki Allah’ın mücizesiydi 3 kere kaldırabilmendeki mânâ
Sonra bir de yaşına rağmen silahı belinde
Aseleti dağlar deviren Nezahat Onbaş’ım var
70. piyade alayının gözbebeği…
Cesaretiyle diller ısırtan Nezahat Onbaş’ım…
70. piyade alayına kızlı alay lâkabının takılmasına neden olan Nezahat Onbaş’ım
Sadece 12 yaşında ufak bir kızdın, 12 yaşında ufak bir kız…
Oyuncaklarla oynaması gereken ellerin ateş ediyordu
Uyuması gereken gözlerin nöbet tutuyordu
Fakat memnundun sen yinede halinden
Onbaşım! Kahramanlıkların günümüzdede düşmüyor dillerden
Ve binlerce isimsiz kahramanlarımız
Binlerce isimsiz kan çiçeklerimiz
Anlatılmaz kahramanlıkları üç beş kelimeyle
Onlar düşmana taaruza giderken sanarsın gidiyor düğüne

Bize sadece bir gün değil hergün 18 mart
Sizler rahat uyuyun kan çiçeklerim…

MURAT BÜYÜK
(istenmeyen nedenlerden ses kaydı kısmı aceleye gelmiştir!)