Ardında bıraktığın virane bir şehirdir
Eskiden örülmüştü her taşı sevgi ile
Şimdi yolu şaşıran bent tutmayan nehirdir
Yıkıp durur etrafı sonunu bile bile
Yerimde kim olsaydı çatlardı orta yerden
Yıkar eli giderdi aşka bulaşan kirden.



Çekil git hayatımdan hayır yok benden sana
Kalbi sevgi bilmeyen duyguları yalancı
Ben içerim bu aşkı yanarak kana kana
Başka gönle mendil aç gözü doymaz dilenci
Dökülsün dillerinden en tatlı nağmelerin
Ah ne ağırdır bilsen boynunu eğmelerin.



Evlat hasreti gibi içimde büyüyordun
Yüreğim varlığınla sanki nefes alırdı
Damarımda kan diye kalbime yürüyordun
Bastığın her yerimde ayak izin kalırdı
Unutamam dediğim en güzel şarkımdın sen
Şimdi akılsız başı nereye vurayım ben.



Gün gelir devran döner aklına ben düşersem
Düşünme nasıl diye yaşadım, yaşıyorum
Arada durup durup geçmişimi deşersem
Bil ki tecrübe için yaramı kaşıyorum
Senle bir işim olmaz sevdası yalan adam
Sahte yanık dudakla gönüller çalan adam.



Ayvazım DENİZ