herkes terk eder gider, kendin istisna ...


/ ...



kirpiklerimizden süzdüğümüz zaman
çekilmemiş çilelerimizi
henüz uyanmamışken düşten
usulca yok olalım


avuçlarımıza dökülmeden yıldızlar
bozulmadan tövbeler
henüz eylül gelmemiş,ağaçlar soyunmamışken
murada ermeden kara kış,kara doymadan çatılar
esmeye aç rüzgarlara devşir de kokunu
usulca yok olalım


pişsin ellerimiz soğuklarda
ıslanalım kayıp yağmurlarla
caddelerde dağılsın tanelerimiz
arsızca toparlanalım
usulca yok olalım


ay aşıralım, dolduralım ceplerimize
sessizce ağlayalım
yok edelim öfkemizi
paltolarımızda daralalım biraz daha
ufaldıkça ufalalım ne çıkar
gidelim işte
gittiği yere kadar
usulca yok olalım


sıcak ekmek kokalım
acıkalım acımıza
korkup susmayalım
susayalım
öpmeyi öğrenmemiş dudaklarımızda
aşkla çoğalalım
usulca yok olalım


belki ömür yetmez,acele edelim
neyimiz varsa sakınalım gözlerden
çığlığa boğmadan saatler
dakikalarca sarılalım
rüzgara kafa tutarcasına
kara kış gelmeden
gel ayaz kokalım tenlerimizde
yakamozu kıskandıralım gölgemizle
kimsecikler görmeden

usulca yok olalım...





Gülşah Gayret / Tekirdağ




_