ölgün
sen bıraktığından beri ellerim
boynu bükük bir pınarın
dipsiz yalnızlığı düşlerim




Rahmet yağsın oluk oluk üstüme
öyle muhtacım Yarab sana
aşkın son demleri
sarardı dallarım




safa merve arasında
kuş olmuş seken Hacer ‘in
dizlerinin kuvveti olsa
cennetle cehennem arasına
gerilmiş yüreğimde






benzemez zerdüşt’ün ateşine
cehennem harı
kapkaranlık tünellerin
boğumlarında yitirmek duyuları
ardından put kesilmek
yıkandıkça ateşle cisimleri




bir türlü boşalmak bilmeyen kum saati
kağnı hızı zamansızlık
ateşse
dolu dizgin telaşlı
kevser havuzunda ne kadar bekler bilinmez
göksel ismi Ahmet olan
-İbnüz-Zebiheyn’in Oğlu-
gözleri ıslak ıslak
tılsımlı nağmelerle yakarışları
İncire Zeytine Yemin Edene...





kol kol her istikamete dağılan
kör topal mahşerî bir insanlık

“her nimetin bir külfeti vardır”

Allah’ın huzurunda

insanlık





Allah’ın huzurunda
sen ve ben
şimdi hesap ver

sığmaz teraziye ...


ihanet













gönül gençyılmaz