en az benim kadar eğretisin,en az benim kadar geçici
senden çok var, bak

çek ellerini üzerimden
temiz bırak




/...





bodoslama daldım senden arta kalan boşluğa
şıvgın yüzümde dinlenir
küfren uzansa sözlerim, dilim kirlenir

öte beri bir ölüm için savaştım
ıslak saçlarımdan şüpheliyim, bahar kokuyorlar
kuruyor bahtımın salkım saçak yaprakları
galiba sona yaklaştım

dilimde acısını unutan böğürtlen tadını alıp
gölgemden kaçtım
kemiklerimde sarılı inatçı bir bigudi unutmuşum
çekeliyor neyim varsa aklımdan koştukça
yorgunum, bu coşkun halim erken maslup
açılsın yaramda görkemli sin
ölüm çekiyor canım konuştukça

üstümde annemin kokusu
insan olan ellemesin ! ben yaşarken de hep ona muhtaçtım
ne zaman gönül ekmeği pişse süt kokan göğsünde
kuyruğunu kemiren kurt gibi açtım

gelmesin bedi
cağ içinde bir öbek kum dan ötesi değilim
yutmuşum suyumu arkamda sıfır delil
bir nüshası sende yalnızlığımın

ne bir balık ne yelken ne liman
bu melal, bu safsata bu ziyan
boşa çıkan her yolda cam kırığı yenilgim

kestikçe düşüyorum kendimden içeri ayaklarım kiralık tabutum
bu sürünme boşa değil
üstümde beyaz geçmiş, ardım zifire beş kala
son bir yudum payım vardı dünyadan
onun da içi geçmiş

uğrasına kan karışan somun gibi
haramdan payımı almışım peşin peşin

gediğim sevebildiğim yerden
bu fetret boşa değil
yoksunum akla zarar bergüzarda
iç çekişim boşa değil






Gülşah Gayret / Tekirdağ



_