1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
3622
Okunma
Sen benim yalnızlığımın hasret kalanıydın
Şu hayatımın yazı, kışı, kısacası anlamıydın
Sen gidince bir tuaf oldum, eskisi gibi değilim
Derler ya yanan yandığıyla kalıyıyor, acı veriyor
Sanırım yıllar biraz da ilerliyor, yaş da geciyor
Bakıyorum arkadaşlar yuva kurmuş
Çoluk çocuğa karışmış, aile olmuş
O anda iç geçiriyom, hayallere dalıyorum
Keşke diyorum keşke biz de bir yuva kursaydık
El ele olsaydık
Yoklukta ve varlıkta beraber olsaydık
İşte o zaman elini hiç bırakmazdım
Başımı yastığa koyduğumda
Gözlerimden yaşlar süzülmezdi
Yanım da sen olsaydın
Kendi kendime dertleşmezdim
Yıllar neler götürdü bizden
Mutlu olmayı bilemedik
Sen, sen değil de biz olmayı beceremedik
5.0
100% (1)
Cevap Yaz