kararmış bir buluttu esti ufuklarıma,
bir başka doğdu güneş,
zamansız oldu akşam.
geceyi siper etti sapık emellerine,
dönüşüme hazırdı ruhundaki canavar.
doğurdu ne yazık ki seni masum bir ana,
İnsan şekline girmiş ruhu satılık dana.

kurban gitti nedensiz pek çok masum analar,
sevgiden yoksun kalmış gençliğinde bacılar.
yakmadı içimizi ay yüzlü kızım kadar.
yanmadı yüreğimiz böylesi gidiş kadar.
acımadan kıydılar baharına ermeden,
kurduğu nice güzel hayalleri görmeden.
korku içinde kaldı,
umutsuzca ağladı,
imdat giye bağırdı.
kan içinde kalmıştı zarif narin elleri,
dağılmıştı her yana siyah saçın telleri,
bakmıyordu hayata gülümseyen gözleri.
isyan var yüreğinde,
isyanlar hepimize.
direnmeyi bilmedik nice zalimliklere.
yürümeyi unuttuk,
kendimizi avuttuk.
bilmedik haykırmayı.
dur demedik anında kadına kalkan ele.

kaybolan değerimiz Özge Can’lar değildi,
körelmiş insanlığın boy boy resimleriydi.
ağıtlara büründü Ülkemin her köşesi,
süzüldü gözyaşları dağlandı yürekleri.
direndikçe direndin sonsuz cesaretinle,
hatırlattın bizlere namus denen kavramı.
ölmedin güzel kızım halkımın gönlündesin,
inan ki güzel kızım bizden güzel yerdesin.


veremezse hakkını Adalet denen kurum,
ettiği O yeminle,
ölürüz bak o zaman hep beraber seninle.


Mehmet Macit
16.02.2015
İzmir