14
Yorum
49
Beğeni
0,0
Puan
2867
Okunma
Düş müsün, gerçek misin her şeyin bir acaip
Yeter! Vallahi yeter, ne desem azdır sana
Yokluğun hadi neyse varlığın bile garip
Apansız geliverip, lâf dokundurma bana.
Başta böyle değildin sonra ne oldu bilmem
Kırdım mı kırıldın mı, bir baktım ki sen yoksun
Keyfim âlâ diyorsan, peki ben de üzülmem
Sen ki, sevgimden kaçan azılı bir korkaksın
Belki arkadaş gibi, ya da bir kardeş gibi
Derin izler bırakıp güncemin yaprağında
Beyaz sayfalarımı yaktın da güneş gibi
Umudu kül eyledin tutarken uzağında
Gecenin kör vaktinde kapımı zorlamıştın
Tanrı misafiridir deyip de buyur ettim
Yumuşacık sesinle içimi harlamıştın
O an, sana kanmakla belli ki kusur ettim
Güzergâhta han mıydım, yoksa kervansaray mı
Bilmeden bir dostluğa mekân hazırlamışım
Art niyet taşımadan, sevebilmek kolay mı
Meğerse, üç gün için yürek pazarlamışım…….
Ekim/012/NÜS
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
