4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1261
Okunma
Kurşun tavayı karartınca
Söz dökülür yüreğimize
Sancı kendi kapısını döver
Soru sorulmaz asla hancıya.
Öfke tetiğini okşayan bir el
Sevda yatağını oyan milli sel
Çağır gelsin gece, olsa da yel
Bir battaniye yeter, kepeneği çobana ser.
Dert, tasa, çile, ne varsa atıver denize
Gül, oyna, sev, yakışmaz öfke benize
Yaşamak bir sevda, sözüm yüreksize
Kuru ekmek yeter, övünmek için şereflice.
Yunus gibi düş gerçeğin yoluna
Mevlana ol dön hakikat uğruna
Fuzuli gibi söv ihanetin topuna
Özümüz sevgi, bedeli yürek tokluğuna.
Selahattin Yetgin
Cevap Yaz