Ömür geçerdi ,
Bazen soluksuz bazen anlamsız yaşama düşüncesiyle
Ancak zaman hiç geçmezdi nedense
Tekrar yazarsın duygularını temize çekip,
Bakarsın, uzun zaman sonra dersin ...

Ama ben aynı ben,
Ve hatta o zamanın çoğalttıkları,
Aldıkları ve verdikleri ile ben ...
Hasretlik duygusunun zamana katıldığı,
Yoğrulup hamuru sertleşen ben ...

Hayat bir lokma ekmek misali kursaklarımda,
Bazen yutkunmak istersin,
Bazense nefesini keser ...
Gözlerinden yaş gelir o an

Bir nida yükseldi zamanla işte ta oraya
Hayat kavgası dersin.
Sende var bir kalem,onda ise kaderin ...
Hadi oynayalım ama adilce
İzin ver yüreğim doğrulsun kalemine

Ben yazarım sen dinlersin,
Sen bakarsın ben süzer geçerim
Ben silerim baştan başa,
Sen çalmaya devam edersin
Peki ya yüreğimi ...?

Onu almadan önce yalvarman gerek Tanrıya ...
Kaybettiklerim,sevdiklerim-sevmediklerim
Çaldın zamanımı çevremi ,
Ve güneşe dönmeye yüz tutmuş ayçiçeklerimi
Ancak yüreğim burada ...
Güneşim burada ...


SERHAT C£M PARLAZ
(YOLCUYUM YOL UZUN)