AyKaç şiirden adın silindi Kaç satır sonunun Adı oldun tire çizgisi. Kan çanağı oldu harfler dökülürken ardından Ve ben, İstifa ettim Bu sevdanın kulluğundan. Elimde kalmıştı bir iki mavi misket Zannedersin sen misali Cam gibi bakıyor bana gözler Ve ben, Attım bir mazgalın aralığından Şimdiyse siyahlı beyazlı kayan hayalin. Sensiz hissedişim var Yutağımda ekşi bir ayrılık Derme çatma bir sine’m Önüm arkam ise zifiri karanlık... Hele sustum Hele sustum da Gelmeseydi ay sakimin yudumuna Gelmeyecektin yar aklıma. |
bir kadın sevildiğin de değil sahiplendiğinde aşık olur
kurşun yarası sevdayla insan sevdiğine kördüğüm olur
züleyha ve yusuf gibi olurlar ve başka kelime bilmezler
aşk ancak gökteki yıldızlar değil ay'ımsın demekle olur