12
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
3028
Okunma

Kırık dallarım değil
Kollarım vardı seni sardığım
Şimdi
Yalnızlık teğet geçiyor üzerimden
Bir ay arkasına geri düşmüş yüzüm.
Bir salıncak sallamış hayallerimi
Elim kolum bağlı zincirlerde
Hükümsüz vakit
Ağır bedeller indirmiş kıldan ince dediğime
Ses seda dursun çağlamasın kalplerde
Davetiyesi vardı oysa mutluluğun
Mektuplara yazılan mavi bir mürekkebi
Masallar durmuş artık
Prenseslerin de dili yok bugünlerde
Düşen elmayı bulup paylaşabilecek biri de
Şairlerin satırlarında artık aşk
Kambur aksak bir gözü kör haliyle
Oysa ben,
Seviyordum seni en saf halimle
Asılı kaldım kollarım dermansız yetiş anne !
5.0
100% (13)