9
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1417
Okunma
Mavi bir sonsuzluğa yürüyordu kadın.
Basamağı eksik kaldırımın
Soğukluğunda emekliyordu
Yeni başlangıçlara emeklerini dikerken.
Vurmalı her çalgının en tiz sesi gibi
Çınlıyordu hayalleri her nefesinde
Hücrelerinin ayaklanmasıydı bu
Huzurun gözleri, kalbinin ritminde.
Yanlış bilirsiniz demir beyinli düşünceler
Her soyunan gebe kalmaz bu hayatta
Masumiyet; inkarsız, dolansız
Emanet edilebiliyorsa eğer.
Varın en afilli rengarenk yalanlarla bezeyin.
Kelimeleri cümlelere
Cümleleri denizlerce sel edin uğruna
Üvey getireceğiniz karanlık bu kadına.
Bir aidiyet öyküsü ilmek ilmek
Aslında;
Satır sonu tiresi gibi,
Eksik kalmayacak bu masalda.
5.0
100% (8)