Uzun metrajlı aşkımızın son sahnelerini izledi bu gece İstanbul.
Biraz bekle, öylece kal yol ortasında,
Yavaş olsun gidişin.
Sonra son kez dön bak arkana
Bekliyor mu hala orada diye geçir içinden,
Kopmasın içinden bana dair ne varsa.

Gelen kırmızı tranvayın arkasına takıl, hep yaptığımız gibi.
Bağırarak söyle ismini bile bilmediğimiz o şarkıyı.
Yemyeşil bak dünyaya,
Dünya gülsün gözlerinde yine,
Gör dünyadaki tüm bensiz yerleri.
Ayrılık da aşka dairse, bu kez başka bitsin bu film.
Benzersiz olsun,
Eşsiz olsun,
Hiç değilse mutlu olsun son yazısıyla gelen veda.

Yaramaz bir çocuk ol yine, annenin rujlarından sür dudaklarına.
Hayranlık uyandır tebessümlerinle,
Neşe değsin gülüşünü duyanlara.
Yok kötü bitmesin bu film,
Ama azda hüzün olsun içinde rakıyla unutulacak kadar.
Korkutmasın karanlık olmasın,
Birazda mavi olsun içinde, en az ege kadar.