27
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1520
Okunma

yakarken kenti mor kıvılcımlı
ayrılığın yangını
yüreğin eksenine düşüyor
çoğul yalnızlığın akşamı
bırakıp
puslu lacivert geceleri ellerime
ve
yanık sızıları gözlerime
gidiyorsun
kehribar avuçlu mevsimlerin
hazin iklimlerine
dilimde parçalanıyor kadehler
pervasız vedalar düşüyor
yorgun düşlere
şimdi
gecenin esmer cübbesine tutunup
haykırıyorum...
suçum sabit
itiraf ediyorum
saplayıp yüreğine hançeri
öldüren bendim.aşkı taammüden
sensizliğin işkencesine
müebbet istiyorum.
AA