1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
828
Okunma
Her yara tazedir aslında.
Aklının karanlık, dip kuyularında o hep vardır.
Bilinç altında ki işlevsel bir mekanizmadır mesela.
Teknolojik bir icat gibi okunsa da.
Ondan büyük maneviyat yoktur.
Yeter dersin,
Gelmez,
Unuttum dersin,
Gök yüzünü andırır.
Gelmeyen ama hep beklenen biri olur sonunda.
Ve sen.
Hep,
Yalnız ıslanırsın yaz yağmurlarında.
Tek kişilik demler, yalnız içersin çayı.
Mesela,
Sigarasını yakmak amacıyla ateşini alabilirmiyim diyemez.
Bir bardak su vereceğin kadının bile yokken.
Gözlerinin annesinden alacağı bir mucize beklersin,
Ve
Bu hayal,
Kelime anlamının hakkını verir.
Adil Karaoğlu
5.0
100% (2)
Cevap Yaz