- Ve biliyorsun güzel olan şeylerin adı yoktur-

Yalnızım desem;
Yalanın en büyüğü olurmuş.
Ve aşıklar her gece bin bir yalanla uyurmuş.
Bıraksın sitemini göçmen rumuzlu kuşlar,
Sırtım dayanağında kalsın hasretinin.
Ömrümün başında en militan ağıtlar,
Temyizinde ikbali kuşkulu sancıların.
Ben yokken kanarmış bu kentin sokakları,
Ağlarmış üşüyünce yüzü rüzgarın.
Artık kendini yaksın istiyorum müstakbelin kirli közü,
Ve ne olur beni bana bırak,
Bırak ki yaralansın gönlümün hüznü...

Yalnızım desem;
Sokaklarıma senden yangınlar bulaşır.
Sonra mahmuzlaşır güllerin dikeni.
Bir kahrın pençesinde uzar geceler.
Ve her şiire boynu bükük düşer heceler.
Biliyor musun?
Kan bayramı hicran orucundan sonra başlarmış,
Ve adına aşık denilen herkesin yakasına
Bir yalnızlık gülü takılırmış.

Yalnızım desem;
Gök kubbe hayatın ihanetindedir,
Ve yüreğinde her aşığın faili meçhul cinayetler işlenir,
Sonra kuyruğu yıldızlara takılır gönlümde uyuyan yeşillerin.
Sonra insanlar görürsün yağmur bekleyen,
Oysa o beklenilen gözyaşıdır efkarına peçe bulaşmış bulutların.
Biliyorsun türküsü ağıttır hep yoklukların.
Sen içine bent olursun bu şehrin,
Gelişin gidişine müpteladır güzel.
Şimdi ben;
Hayatını yüklediğim tüm cümlelerin,
Sonuna en büyük ünlemi koyuyorum.
Ve biliyor musun artık çok üşüyorum.

Yalnızım desem;
Sabahlarım koşarcasına yürür akşamlarına,
Duvarımda sürgün edilmiş gölgelerin haykırır.
Ve bir mum alevine çarpar nefesi içimdeki o esmer çocuğun.
Hayatın rıhtımına vururken dalgaları nefretin,
Dualarım gelmelerin üstüne hep,
Ve ağzımda en kor hali sözcüklerin.
Eyy gözlerinde bir ömrü yitirdiğim güzel.
Kalmadı bilesin hiç tadım.
Senden tek dileğim;
Hani o ilk benim keşfettiğim dudaklarında kalsın adım.


Engin Badem
-acemişair-

www.siirgezginleri.net