Not: İstemsiz Uyanışlar, 3 bölümden oluşan bir şiir dizisidir. 1 ve 2. bölümleri okumadan bu şiir birşey ifade etmeyebilir.

Ayrıca şiirin öyküleşmiş formatını üstad Özlem Pala’nın kaleminden okumanızı ısrarla tavsiye ediyoruz.

www.edebiyatdefteri.com/index.asp?istek=tum_yazilar&k=detay&yazi_id=35661


Lanet olsun dedi adam, lanet olsun.
Yüreğimin bu son durağından, böyle inmemeliydim.
Böyle bırakmamalıydım onu orada bir başına.
Öyle mahsun, öyle çaresiz, öyle perişan,
Bırakmamalıydım dedi adam...
Kaldırdı gözlerini, çatılmış kaşının altında,
Bir biletçiye baktı, bir o yaklaşan istasyona.
İçinde kabarırken mavi okyanusları,
Küçücük yalanlar söylemeliydi kendine.
Yutkundu,
Bugün de akşam olur mu be usta.
Geçer mi dedi zaman.
Lanet olsun dedi öyleyse, lanet olsun bu devran.

Ağır ve düşünceli adımlarla yürüdü biraz,
O gün unuttu saymasını merdivenleri.
Simitçiyle konuştu, selam verdi komşu dükkan çırağına
Sonra bir gazete aldı büfeden, bir de cigara.
Gitmem gerekiyor diye düşündü,
Yağlı tulum ona,o yağlı tuluma bakarak.
Bir lanet olsun daha koptu dilinden ağlayarak.

Aksayan bir yanı vardı sanki,
Sevmiyordu bu şehrin gündüzlerini.
İstasyonlarını, biletçilerini.
Toparlandı biraz, bir yalan uyduruverdi patrona.

-İzin almam gerekiyor usta,
-Kızım biraz hasta da.

-Git bu gün izinlisin.