Bugün pazar ve yüreğimde hüzün var.
Bir deniz kenarın da elimde bir defter bir kalem,
Yaz diyorum dertli gönlüme yaz.
Aklına geleni beynini kemireni,
Yüreğine gömdüğün tüm ölülerini yaz.
Savaşlarını zaferlerini kaybolan yıllarını,
Seve seve yaşamak isteyip de,
Öle öle yaşadığın senelerini yaz.

Kana kana içtiğin suyun nasıl zehir olduğunu yaz.
Düşe kalka çıktığım yolların, dikenlerle dolu olduğunu yaz.
Yaz ki, akıp gitsin kaleminin mürekkebi.
Kaleminde ki özgürlüğünü savur dünyaya,
İnce ince yaz, sayfa sayfa yaz.
Söve söve küfrede küfrede yaz.

Yaz ki, yazmanın laf kalabalığı olmadığını anlasınlar.
Yaz ki, yazarken de hala nefret püskürdüğünü anlasınlar.
Yaz ki, göz altındaki mor halkaların,
Madde bağımlısı olmadığını anlasınlar.
Bilmeseler de sen yaz.

Yaz ki, hala parmaklarının,
Kalem tutar halde olduğunu anlasınlar.
Ve her şeye rağmen hala nefes almaya çalıştığını anlasınlar.
Bunu da anlamazlarsa,
En azından kendilerinin birer ölü olduğunu anlasınlar.
Yaz ki, satır satır sevgiliye olan öfkeni anlasınlar.