birkaç güzel çocuktu onlar gözleri korkuya şerbetliydi çocuklar! akıllarına koymuşlardı güneşe gitmeyi, şafakta uyandılar türkü söyleyerek sallanıp kanatlandılar.
birkaç iyi adamdı onlar kuşandılar beyaz kefenlerini güneşe uçtular, ateşi kalbinden öpmek ışığı yerinde görmek için kora kondular, od aldılar cehennemin karnından savruldular üç yana karanlıklarda yıldız oldular.
sevmez onlar boşluğa çakılıp kalmayı, yerinde durmaz hiçbiri kolay kolay. başkaldırın bakın gökyüzüne kayan yıldızlar bizim çocuklar.
ö.n.
Paylaş:
1 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şair yürekleri,yüce temiz erişilmez,eğer bu temizlik kalmadıysa yeryüzünde,evrenin sonsuzluklarına 'ŞİİR KANADINDA '' uçup gider,yıldız olur!Bazen kayar,bazen göğe merdiven dayar.
''Merkez-i hake gömseler de bizi Küre- i arzı patlatır da çıkarız.'' (N.KEMAL-MAGOSA ZİNDANLARI)
birkaç iyi adamdı onlar kuşandılar beyaz kefenlerini güneşe uçtular, ateşi kalbinden öpmek ışığı yerinde görmek için kora kondular,
Çok ilginç bir benzetme,eski paganlar iyi bir insan öldüğünde uçtu,uçmağa vardı,derlermiş,güneş ve gök tanrıyı ve cenneti simgelermiş çünki,amin şair onlar güzel çocuklardı satmadılar kendilerini en azından...
birkaç güzel çocuktu onlar gözleri korkuya şerbetliydi çocuklar! akıllarına koymuşlardı güneşe gitmeyi, şafakta uyandılar türkü söyleyerek sallanıp kanatlandılar.
Duygulu ve anlamlı şiirinizi kutlarım...Yıldızlı bir şiirdi..Tebrikler...
birkaç güzel çocuktu onlar gözleri korkuya şerbetliydi çocuklar! akıllarına koymuşlardı güneşe gitmeyi, şafakta uyandılar türkü söyleyerek sallanıp kanatlandılar.
Duygulu ve anlamlı şiirinizi kutlarım...Yıldızlı bir şiirdi..Tebrikler...
birkaç güzel çocuktu onlar gözleri korkuya şerbetliydi çocuklar! akıllarına koymuşlardı güneşe gitmeyi, şafakta uyandılar türkü söyleyerek sallanıp kanatlandılar.
Duygulu ve anlamlı şiirinizi kutlarım...Yıldızlı bir şiirdi..Tebrikler...
Deniz, Yusuf, Hüseyin... Karşı tarafın delikanlıları Keşke yaşasaydınız Uzaklarda değil yanımızdaki ışık olsaydınız Şimdiki delikanlılar malum Şair, sizleri güzel anlatmış, hüzünlendim
Çocukken... Yanı çok çocukken... Annemle tarlaya giderdik... O Ağustosun sarı sıcağında beyaz arpa tarlalarını orakla biçmek ne zordu? Ay doğmadan üstümüze... Yıldızlar süslemeden göğü.. Köye dönemezdik!.. Yorgun değilse Annem.. Hep yorgundu da kendini yorgun hissetmiyorsa eğer.. Gündüz soğuk su içsinler diye dağ bayır gezip, getirene kadar zaten ısıttığım eski zeytin yağı teneke kutusuyla ritim tutardı!.. O tarla yolunda köyün en güzel kızlar da başlardı türkülere.. Tarla yolları...
….
Bu şiiri okurken birden yıllara ve yolara gittim işte... Neylersiniz çocukluk işte... Köye dönerken annemin eteğinden çok, koyu mavi göğe tutunurdum hep.. Yıldızlar seçerdim kendime... En parlağından... Daha bu benim diyemeden kayardı yıldızım. Anneme sarılırdım. Nere gitti yıldızım diye ağlardım. O'nun her gün verdiği cevapla ben her gün ağlardım!.. Herkesin gökte bir yıldızı varmış. Öyle derdi. Her kayan yıldız bir yerlerde birilerinin öldüğüne işaretmiş... Zaten o yıldızlarda hiç yakınımıza düşmezdi.. Çok uzaklara süzülürdü!.. Bir gün hiç unutmam boz bulanık yağmurlu bir tarla yolunda, yine annemin eteğine tutunmuş yürürken . Birden gün gibi ağardı ortalık. Bir yıldız hemen yanı başımıza düşmüştü. Çok korkmuştum.. Koca tarla yanmış.. O küçüçk bildiğimiz yıldız. o gübreli toprağa derininden bir kuyu kazmıştı..
Ömer Nazmı şiiri bu işte... Ses, öykü, ritim, düşünce, sosyoloji, psikoloji ve en önemlisi duygu...
"...
sevmez onlar boşluğa çakılıp kalmayı, yerinde durmaz hiçbiri kolay kolay. başkaldırın bakın gökyüzüne kayan yıldızlar bizim çocuklar
..."
Bizim çocuklar... Ah sizin çocuklar...
"....
güneşe uçtular, ateşi kalbinden öpmek ışığı yerinde görmek için kora kondular, od aldılar cehennemin karnından savruldular üç yana karanlıklarda yıldız oldular.
...."
Onlar, birer Prometeustu. insanlar aydınlansın diye tanrılardan ateş çalmış zincire vurulmuştular... Duramam ben bu gece akarım.. Yüreğine sağlık Ömer Nazmi!... Şimdi bu karlı yıldızsız gecede senin şiirlerimi okur şiir yazma cesareti bulduğum için kendimden utanırım!..
Bilgi nin ışık olduğu yerde, bizler pervaneyiz ve yanacağımızı bile bile yapışır kavruluruz kavuşmacasına. Yıldızları toplarız göz bebeklerimize ve yaşatırız tüm ihtişamları ile yaşadıkça gözlerimizde. Bakışlarımız ile yansırlar baktığımız her yere. Sevgi yüklü saygılarımla.
Çok yıldız var gökyüzünde...Kimisi uzak gözlerden gönüllerden...Ve hala hepimizin içinde bütün yıldızlara -uzak yakın demeden- şapka çıkarıp gülümseyen "iyi adamlar" yaşıyor... Tebriklerimle...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz