Örmüş başak saçlarını canım Trapezus
Gelirsin sanmış bugün, şehir hayli sus
Başka bir dostlaymışsın şu Konak Yolu’ndasın
Hasret ettim cananım, bekletme gel, gel.

Zannediyorum unutmuşum şehrin sensiz halini
Pek duygusal, bi hâlim, sormaz kimse hâlimi.
Yok ki çekecek bir gün, ben gibi gevezeyi.
Lafı güzaf etmem söz, yeter ki gel, gel.

Lale kokluyorum, menekşe gibi sanki.
Şehri soracak olursan gökyüzü mosmor baki.
Şen bir kahkaha duydum, o sen miydin sahi?
Âşk da peyda olmasın, gari sen gel, gel.

Elisa! Adı güzel, kendi güzel, Trapezus kokulu
Muhibbinin hası, süslü balık hatunu
Ruhu alaca, yüreği ak, gönlü âşk ile dolu
Kırk yıllık kahve hatırına c’anım koş gel, gel.

Meymenet yok dostum sensiz güneş bile
Yüzünü dönmüş sanki yağmursuz her bir zerre
Bereketi yok şehrin sanırsın var zelzele.
İyi ki gel Mora’m, tez gel, hoş gel, gel.


Hilâl ÖZDOĞAN
2014//TRABZON
Dostun en güzeline; Sevgi ve muhabbetlerimle…