İnsan insana sarılmaz mı üşürken?
Üzgünken?
Yastayken?

Hadi sarılalım komşum
Nerede kolların?

Kime baksam yüzünü dönmüş barışa!
Söyleyin hadi biriniz, nerede barış?
Neden tahammül bırakmadı hiçbirimizde?
Görünmüyorken üstelik hayli zamandır.

Kime baksam kan kusuyor ve uluorta.
Biri muhalifmiş, diğeri sosyal
Biri hümanist sözde öteki şapşal
Kim olursa olsun, kan kusuyor ağızlar!

Eller kan kırmızı
Hepsinde kardeşkanı
Oysa hepsi aynı ırktı.
“İnsan"

Ne Müslüman, ne Hristiyan, ne de Şaman
Ne diyordu can Mevlâna
“Önce insan, önce insan.”

Parmaklar hep ötekinin üzerinde
Kendinden başlamalı oysa
Ne kadar insanım?

Öteki, siyah, olana kadar mı biz de insanız?
Yok değil faşistlik yapılmaz, haşa!
Peki diğeri gayrimüslim olana kadar?
Kem, küm…

Bir yere kadar evet, herkes insan!
Oysa neydi cancağızım…
“Önce insan, sonra insan.”

Hilâl ÖZDOĞAN
11 Ekim 2015
Trapezus