ne baharlar yaşadım yaz niyetine
hapsettim seni yüreğimin en güzel yerine
damarımda kan oldun dolaştın hücrelerimde
gözlerimden hayalin dilimden düşmez adın

aşkının harı ile yanar durur bu gönül
dalında açmaya çalışan bir güldüm
vaktinden önce bak ellerinde kurudum soldum
dikkat et canın yanmasın batmasın ellerine dikenim

karartma yarınlarımı olmasın dünyam zindan
senin olmadığın yerde yaşamak bana haram
yaşam kaynağımdın yokluğunda karardı dünyam
sensiz nefes almak bile imkansız artık

biliyorum sen de halinden memnun değilsin
vicdanın sesi seni de rahat bırakmıyor
bir oldu bittiye heba ettik aşkımızı
ah o kör olası gururun yok mu

hadi gel toprağa gömelim kini nefreti
herkes ikinci bir şansı hak etmiyor mu
unutalalım yaşanan olumsuz herşeyi
dinle bir kere de olsa yüreğinin sesini ...


Refik
25 . 12 . 2014
İstanbul