10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1343
Okunma

’Yirmili yaşlarda olsaydım şimdi
Maaşımdan artırdığım
Önemli bir parayla aldığım
Yüzük ya da kolyeyi
Taksaydım,
Boynuma sarılıp beni
Öpücük yağmuruna tutarak
Gerek yoktu böylesi
Pahalı bir armağanın
Bir çiçek yeterdi bana
Sevgiyle verdiğin diyen
Güler yüzlü
Tatlı sözlü
İnce belli sevgilinin
Parmağına ya da
Gerdanına ..
Ah keşke ’diyor insan
Ellisini aşınca..
Değerini bilmek gerek
Güzelim gençliğin
Doya doya sevmek gerek
Sevildiğini de bilmek gerek
Zamanında
Her şey zamanında.....
Fikret TEZAL