Adım adım Türkiye sırada neresi var
Gezgin İstanbul’daydı ak saçıyla sakalla
Bir iki üç beş derken yıkıldı sanal duvar
Yaren meclisindeydik can dost Gülsen TUNÇKAL’LA

Tramvayla başladık sonra vapur sefası
Eminönü Üsküdar dilde şiir vefası
Gün yağmurlu olsa da dokunmadı cefası
Yaren meclisindeydik can dost Gülsen TUNÇKAL’LA

Çay ve sohbet keyfiyle etkinliğe yol aldık
Yaklaşık yirmi şair söze şiire daldık
Üsküdar gülümserken hüzüne neşe çaldık
Yaren meclisindeydik can dost Gülsen TUNÇKAL’LA

Gurbette bırakmıştı yürekte ki közleri
Mutlu bir tablo çizdi dostun gülen gözleri
Ballar akan şiirdi övgü dolu sözleri
Yaren meclisindeydik can dost Gülsen TUNÇKAL’LA

Kalmış on on beş günü beklermiş onu sıla
Hüzün vardı dilinde yeni yıla az kala
Antepli şivesiyle dedi dünya yıkıla
Yaren meclisindeydik can dost Gülsen TUNÇKAL’LA

Gözlerinde nem vardı güne ederken veda
O mağrur bakışlarda yaş olup coştu eda
Gezginin yaşadığı bu ne ilk ne son seda
Yaren meclisindeydik can dost Gülsen TUNÇKAL’LA

Şiir Mehmet Fikret ÜNALAN

Sağ el beş parmağımı birden yaktığım için sanırım
bir süre yorumlarınıza cevap veremeyeceğim ve
yorum yapamayacağım dostlar. Bu şiiri zor paylaştım
Affınıza sığınıyorum