Hayrettin Taylan


iblisin mâbedinde saki gibi bakiliğimi bitirme
meleklerimi ağlatma nefsine köleler yurdunda
kalbinin gölgesindeki cennetinde sızlıyor gönlüm
yüzyıllık hasretin kasvetinde kavruluyor gibi
sen gel ki ben adam ve adem kalayım

maharetinle, mahreminle ser gerçeğini
yeni sevmelere mücit ve mühacir kılma beni
ensar gibi sevilerinle gel bağrıma
sen gel ki ben adam ve adem kalayım

yurtsa sevdayı
as gönül bayrağını
özgürce salına salına esiver yürekistanımda
sen gel ki ben adam ve adem kalayım


farklılığın niyazındayım
ziyanlığın ziyasındayım
içimde terk edilmemiş düşlerin sarmaş düşüncelerime
içimdeki izler sensizliği çizdiler yalan dünyanı düşleriyle
yenilik başlıyor gözbebeklerime söz öbeklerine kadar
artık aşk gibi ben de sözsüz atom gibiyim
artık aşk gibi ben de canhıraşın hercasiyim
artık aşk gibi ben de gidişinin berduş düşlerindeyim
gelmesen de olur
hem sen gel ki gelmek istediğim gelmek ölmesin
sen gel ki gitmek istediğim gitmek gitsin
sen gel ki ben adam ve adem kalayım