Ne varsa haiz olduğun
Sanır mısın ki bu dünyanın maliki sensin
Pür-nakıl dökülürken onca izafi yanılgı
Nedir sence sonsuzluğun sırrı.
Hicap edilesi bir kimlik
Bunca yıkıntı neye namzet
Onca yalan onca kelam
İstediğin kadar sen inkar et.

Yüzünden düşen bin parça ey vefasız
Yeknesak o cümleler sarf ettiğin
Sanır mısın ki insanlığa delalet.
Kula kulluk yapmaksa tek çare
Varsın yakın olayım ecele.
Susmak ise düşen payıma
Mimlerim kelimeleri
Ardına kadar kaparım sığındığım mabedi.

Varla yok arası bir düş imiş gördüğüm
Sayısız tutum hicap ettiğim.
Ne kafirim ne yoksun
Bir o kadar kırgınım ve meftun.
Başa döndüm bir kez daha
Hala o küçük çocuk
Saf olsa da çoğunun nazarında.

Sevmek ve korumak asli vazifem
Saygım sonsuz oldu hürmeten.
Yana yakıla dönendim etrafımda
Feyiz aldığım ne varsa saklı bağrımda.

Kimler neye hasret
Sayısız insan olabildiğince namert
Ne mal mülktür zenginliğe açılan kapı
Ne süsün ne sözün vardır bir sınırı.

Adı insan adı devran
Her kim ise başını Hak yoluna koyan
Sığınağın olmalı kalbin
Sadece sabır et tükense de mecalin.