Senelerdir peşinde gezdim anla biraz
Dünyayı bir kıvılcımla yaktırtma bana
Ben romantik davrandıkça sen hep ettin naz
İçimdeki maçoyu çıkarttırtma bana

Alttan aldıkça şımardın sonuna kadar
Kaprislerin yetti artık canımı yakar
Gözlerine bir bakarım şimşekler çakar
Pisikopat tavrımı takındırtma bana

Gel dedikçe kaçtın geldim sabrın sonuna
Hep engel çıkardın aşkımın yoluna
En sağlam ipleri dolayıp kollarına
Saçlarından sürükleyip yoldurtma bana

Karşılıksız sevmek te ne büyük bir acı
Bilirsin sendedir bu derdimin ilacı
Seviyorum dedin de sevmedin yalancı
Dizlerini ortasından kırdırtma bana

Elele tutuşup gezmedik mi seninle
Birbirimize söz vermedik mi yeminle
Yazdığın mektuplar elimde destesiyle
Başkalarının yanında açtırtma bana

Ayıptır günahtır yeter bu kadar zulüm
Çok şey mi istedim gel ol dedim gülüm
Sonunda yalvarırsın gelmez sana ölüm
Gül yüzüne kezzapları döktürtme bana

Bu nasıl inat Allahım taş olsa çatlar
Mezardan çıksa evliya o bile patlar
Aramızda dururken bunca hatıralar
Yan yana da iki mezar kazdırtma bana

Ben nasıl candan sevdim bilirsin sen iyi
Hiç hak etmedin inan ki sen bu sevgiyi
Silahımın ağzında ki iki mermiyi
Biri bana biri sana sıktırtma bana

Erhan’ım bu nasıl aşk ölümden beter
Piştim ben pişecek kadar yandığım yeter
Yüzüme bir gülümse bir tebessüm gönder
Böyle delice şiirler yazdırtma bana