bana senden başka hayatı
böylesine kim sevdirir öğretir
taşın altına birde sen koy elini
hayat bir kumar değil mi
ne sıradan bir sevgi yaşarım
ne de gerçekleşmeyecek hayallere dalarım
geceler dile gelse anlatsa halimi
gözlerimden akan yaşlar olsun şahidim
acıları mı içime atarım suskundur dilim
eğer sen olmasaydın gülüm
zor gelmezdi bana ölüm
beklemek bu kadar güzel olmazdı
boğazıma kadar batmazdım
geceler örtmezdi günahları mı
senin nazın bile bir başka güzel
aşık usandırmıyor can çekiştiriyor
hüzün meyhanesinde kalıcıyım bu gece
yer sofrası hazır bir sen eksiksin
içeride loş bir ışık var
parmaklarımın arasında sigaram sabahlar benimle
her içime çekişim de dumanını
tutar öksürük nöbetlerim
baykuş tüner sokak lambasının üstüne
pikapta aynı şarkı çalar nedense
boşalır şişeler görünmez dibi
anıları deşiyorum aklıma geldikçe
gölgen düşer yollarıma sanki
bir çılgın özleyiş girer kanıma
biliyorum içme fazla üzme kendini diyeceksin
ağlamayı da yasak edeceksin
meğer senmişsin hesabını veremediğim
bak sensizliğimin ilk dakikası
aldığım nefes senin yanınmış
yokluğunda bak nefessiz kaldım
aç perdeni bak pencerenin kenarından
sabaha daha çok var
odanda bir yıldız gibi parlayacağım ...


Refik
12 . 12 . 2014
İstanbul