O dudaklar gözler kimden
Sakınırsam namerdim nefsimden
Duyulursa utanır çekinirim bu bahsimden
Başıma her ne geldiyse senden


Alır başımı kokun miski amberden
Kaybolur gözlerim gözlerinden
Ne tür hallere düştüm senin yüzünden
Başıma her ne geldiyse senden


Hatıran kalır eskittiğin günlerden
Dudağının izi çıkmaz kadehlerden
Adın bir türlü aklımdan gitmiyor bilsen
Başıma her ne geldiyse senden


Ay parçası düşmüş sanki yüzüne gökten
Sen yürü ben gelirim izinden
Perde aralansa bu seferlik seni görebilsem
Başıma her ne geldiyse senden


Mevsimlerden mevsim beğen
Rengarenk çiçekler değdiğinde neysen
Yeni uyanmış gözlerine sızan güneş sen
Başıma her ne geldiyse senden


Her çağırdığımda keşke gelsen
Dünya yıkılsa kalbin kırılsa yerinden
Dönemem artık verdiğim sözden
Başıma her ne geldiyse senden


Bu sabah da erken çıkıversen
Bir an olsun beni görsen
Yürüdüğün yollara değil kalbime dönsen
Başıma her ne geldiyse senden


Yağmur içime işler beklemekten
Lanet ederim seni göremediğim her gün ölmekten
Aşkın bitirdi beni sana söyleyemeden
Başıma her ne geldiyse senden


HAKAN AYDIN