Bir derdime bin dert kattın
Boynuma yağlı ilmiği taktın
Gönlümün ateşini sen yaktın
Kendi dünyamda öylece yaşarken
Bir anda karşıma sen çıktın


Bela mısın yoksa reva mı?
Ödül müsün yoksa ceza mı?
Dua mısın yoksa beddua mı?
Ne yaptın da doladın ayağımı?
Tersine döndürdün hem sabahı hem akşamı


Her geçen gün kendine aşık ettin
Çıkmaz sokaktayım yönümü sen bellettin
Ne yana koşsam senin sokağın zannettim
Ne yapıp edip
Hayatıma en güzel yerden girdin


Şeytan tüyü var sende melek değilsin
Hem var hem yok gibisin
Olur olmaz karşımdasın
Söyle sen kimsin?
Huri mi yoksa peri misin?


Senin için öyle böyle diyorlar
Ne desem inanmıyorlar
Kelimeler uzandığında sözler dar
Hiç hesapta yokken
Soktun hayatıma ne tür yalanlar


Yokluğun acı veriyor
Varlığın çekilmez gibi geliyor
Araftayım
İçimden gitme kal geçiyor
Ne suallerle meşgul ettin beni
Seni düşündüğüm zaman içim eriyor


Bütün haylazlıklar senle mübah
Geçirdiğim her bir vakit günah
İbadet zannettiğimi yok sayar ilah
Hep utandığında mı söner ışıklar
Bunu edecek ne tarif var ne izah

HAKAN AYDIN