lal mührü reva görülmüş ruha
sinmişlik, derin işlemiş, bir silkinse güneş doğacak
geceyi almış koynuna
kimbilir daha ne kadar uyuyacak

her damarda bin düğüm, neden susmuş dil

yüreğin felç olması kaçınılmazken
uzanmamak bilerek, acizken çözmeye bir bir
bu üşengeçlik
söyle neden

kim bu düğümleri atan

söyle niye bu gardını almışlık, bunca hengameden kaçış mı sebep
başta hunilerle gülerek bakmak hayata

cehennem kapıları kapalı mı acep

deliler muaf tutulmuş ya bir çok şeyden
ondan belki başrol iken, hayatımızın hikayesinde
sıradan bir figüranın rolüne tavlanmak
yoksa, hepimizin sonu mu olacak Yarabbi

ava giderken avlanmak

unutmak asıl payımıza düşeni, gözleri yummak engel mi görmemeye gerçekleri
kulakları kapatınca çakmıyor mu şimşekler
işimize mi geliyor, bilmezlikten gelmek

bu aymazlık neden

akıl işi değil elbet, mola yerinde yerleşmek
nerde görülmüş bir soluk dinlenme yerine, köşkler yaptıran
ölmemiş mi karunlar fravunlar
bu şükürsüzlük, bu doymazlık, bu aç gözlülük nereye kadar
bırakıp gideceğimizi bile bile
görkemi, şatafatı

bu debdebeli hayat neden

yol uzun, inkar etmek nafile, tren yaylar üstünde hızla ilerlerken
yok ben gitmiyorum, desen ne çıkar
katar katar olmuş, yolun sonu görünürken
gitmem! diye avaz avaz

çocuklar gibi tepinmek neden