’Ne yana dönsem siyah, sessiz, bitkin ve ırak Kalbe dokunduğunda her akşamüstü ölüm Kırıldı hüzne karşı taşıdığım son mızrak Meçhul bir mimar yıktı içimin sarayını Gözlerine bakınca geceye küstü ölüm Göğümden aldı bahar güneşini, ayını ’
Nurullah Genç
Nisyana hüküm giymiş bir yanılgıdır hayat Eteklerinde gazel başında kavak yeli Vuruldukça kıyılar med cezirlerle heyhat Savurur tüm kumları zamanın hoyrat eli
Hüznün mürekkebiyle dile gelir de kalem Herkes kendince okur müzmin hikayeleri Zerreyi tamir için feryâd eder de âlem Değiştiremez lâkin sunulan vayeleri
Çözüldükçe kördüğüm sükûta mail hüsran ’Ağlamak anlamaktır’ âna mülhem gözyaşı Devâsızlığa isyan yakışır mı ey insan Teselli eder elbet müşfik bir mezar taşı
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
selam ..şiiriinizi şiir tekniği ve duyguları dile getirmkete çok yetkin buldum ancak felsefi açıdan şiir insanlığın aklı ile geldiği noktayı aciz göstermesi doğru değil zira insan doğadan korktukça inançlar geliştirmiş ancak doğayı denetim altına aldıkça aklı ile bilgi arşiivi ile(Zerreyi tamir için feryâd eder de âlem Değiştiremez lâkin sunulan vayeleri" insanlık tariiihin ilerleyen safhalarında kimbilir neler değiştirip dönüştürecek
Nisyana hüküm giymiş bir yanılgıdır hayat Eteklerinde gazel başında kavak yeli......... Tanık gerek değil mi, bir şey söylüyorsan ısbat edebilmelisin. Dost şairim hayatın bir gerçeğiyle başlamış ve hemen ardından bun un ısbatını yapmış. Muhteşem bir ifadeydi. Eteklerinde gazel, başında kavak yeli...
Zerreyi tamir için feryâd eder de âlem Değiştiremez lâkin sunulan vayeleri..... Yine muhteşem ifadeler. Dost şairim hayatın istinat duvarında dolaşıyor desem yeridir. Zerreyi tamire uğraş için kıyametleri koparsan da nasibini değiştiremezsin demiş. Hayran kaldım.
Ve muhteşem final.
Çözüldükçe kördüğüm sükûta mail hüsran ’Ağlamak anlamaktır’ âna mülhem gözyaşı Devâsızlığa isyan yakışır mı ey insan Teselli eder elbet müşfik bir mezar taşı
Anladıkça ve olgunlaştıkça sessizliği artar insanın, devasızlığa isyanda nisyandan dır aslında dost, ve ölüm aslında ruhumuzun bedenimizden sıkılışına koyduğu son nokta değil midir...?
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.