Daha devam ederdim oysa,
ay başına acımı kucaklamaya çalışan o dost için.
Ama kıyamadım,

beyaz sırtına kara keder yaslamaya ...



.../






Nasipsiz bir gece yıldızdan yana
Acımı kundağa sardım ay gibi
Gizliden gözyaşı emzirip cana
Kendimi ayazla kardım ay gibi


Düşündüm ümitle beklenen şeyi
Belki çok kötüydüm, belki de iyi
Hayallerim tutsak, duygular zayi
Dünyaya bir beden dardım ay gibi


Üşüdü ellerim, tutuldu nutkum
Döktüğüm gözyaşı en büyük tutkum
Çıplak kederimdi sabaha katkım
Bedenden canımı yardım ay gibi


Bembeyaz çarşaftım lekeye uzak
Koskoca bir günah sevgiye yasak
Devrildim soluma ağır ve aksak
Uykuyu gözünden vurdum ay gibi


Süründüm düşümde en uzak yere
Kaç kere vuruldum, öldüm kaç kere
Önümde mizana akan bir dere
Gölgemi üstüne serdim ay gibi







Gülşah Gayret
Tekirdağ





_