21
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
3072
Okunma
1897 Osmanlı-Rus savaşında Kafkas cephesi ile Erzurum civarında Ermeniler ve Ruslarla olan savaşı anlatan ve o günlerde mezalim gören şehrimizde o günleri yaşayan Erzurumlu dedemden dinlediğim o günleri anlatan bir şiirdir.
Dur Oğul sene annatim ahvâlimizi
Vatan nasi kurtuldi nedir bilesen hâlimizi
Aylardan Kasım Yıllardan Doksan Üç
Hava soğuk şartlar çok güç
Ortalık Gan ve barut gohardi(1)
Biri yatanda diğeri ayağa gahardi
Ermeniler gahtılar şaha
Yetmedi Ruslarda bi daha
Götürdüler oğul uşağı dağa
Kıydılar binlere,bastılar kurşunu sağ’a
Erzurum bu oğul Yiğit otağı
Durur mu heç yerinde eli ayağı bağlı
Bir,iki,üç derken binler şahlandı
Balta,kürek,geddere hepten ayaklandı (2)
Onlar silahlı,biz yalın ayak
Tabyalar geçmişe dayanak
Ne olur evladım özünü unutma
Geçmişen sahap çık önen bak
Erkekler birer birer erirdi
Bu durum Goca şehri gerirdi
Nenehatun ayaklandı esketek*(3)
Arı oğul verirdi petek petek
Uruslar geçti gettiler
Moskof eline ancak yettiler
Lakin o Ermeniler varya
Yıllar boyu yedirdik içirdik
Beraber nice günler geçirdik
Ne oldi ne bitti bilmirem
Gelen cesetleri toprağa gömirem
Oğul uşağı doldurdular Camiye
Töktiler benzini verdiler ateşi
Hepsi dönmüştü birer Caniye
Nasıl unuturam onca galleşi
Ah oğul ah ne zordi o günler
Unutulmamalı geçen dünler
Şimdi vurir,çalir oynirsiz
Heç o günleri hatırlirsiz
Aslınıza dönün yavrum aslınıza
Şimdi düşman bir değil
Sahip olun neslinize
Okuyun Tarihizi okuyun
El aleme garşı bülbül gibi şakıyın
Gözüz gibi bakın şu Cennet vatana
Layık olun dedeze yerde yatan atana
Selim ADIM
1:Gohmak: Kokmak
2:Geddere:Odun saplı uzun bıçak
3:Esketek: Çaresiz kadın