Duyduğum bu sesler;Her gün Allah’ım ?
İnletir bağrımı,benden habersiz
Çekmekmiş çileyi buymuş günah’ım;
Ağlarım öylece,derinden sessiz

Nereye gittiysem; çekildi perde !
Söylediler bana,çektiğin acı !
Duyduğun,gördüğün hani ya nerde ?
Kapattı kapıyı,gördüğün hancı...

Derinden verdiler,azap zehrini;
Gülerek salladım,kafa tasımı
Koşarak geçtim,çile nehrini,
Tutsunlar ölmeden, ölüm yas’ımı

Göklerden boşalsın,damla damla su
Vurulsun alnından,hain yürekler
Çekmeden olmuyor,gitmek doğrusu;
Endamlı asılsın,sahte kürekler !

Gönlümün içinde, demir bir yumruk,
Sarıldım sancağa,vatanım dedim !
Takılmış peşime,kirli kıl kuyruk;
Taşıdım yıllarca, aslanım dedim !

Kararmış gönüller,sığmaz kabına;
Mekânı dağlar, insafı bomboz
Sırtını döndüğün, o ecdadına
Vurduğum sandığın,tutulan balyoz !

Kimsin,yürüdüğün bu yollar kimin ?
Niye böyle ruhsuz; kararmış sine ?
Ahengi değişmiş ,dönen iklimin
Ağaçlar gölgesiz, gün’ün aksine…


Selim ADIM/DENİZLİ