5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2177
Okunma
Ortada, öylece duruyor diyeceklerimiz
Tozlu bir geçmişte takılı usumuz
Bir çivi çakar gibi tahtaya
Kuşkuların kurdu kemirir içimizi.
Uzak maviler düşlerken yaşamdan,
Beyaz badanalı evlerde ömür tükettik
Bir şarkı gibi yaşamak isterken hayatı
Ağıtlara sarıldık, usanmadan.
Ellerimizi yıldızlara uzatıp,
Güneşe yelken açtık gecelerce
Sevgilere baş koyacaktık oysa,
Sivri dikenler üstünde uyuduk kaldık.
Gözlerimizdeki kum fırtınaları,
Ve küçük sevinçlerimiz, sevdalarımız
Derin çizgilere ulaştılar aniden
Yalnızlıkmış, yağlı kandillerde tüketilen.
Geride, yorgun yolcusu uzak zamanların,
Gizli sevdaların aşikâr koynunda,
Sevdalı, kahırlı ve yalnız
Şiirlerle yaşayıp, onlarla ölen bir ozan.
Selahattin Yetgin
Cevap Yaz