Yelkovanın akrebi kovaladığını,
Fırının üstünde tencere boşaldığını,
Çiçeklerin çatlayan yüzüyle bana baktığını,
-Hep akşam saati fark ederim.

Odalarda bana sırnaşan olmadığını,
Küçük kaprislerle nazlanamadığımı,
Ne olursa olsun verdiğim yalnız kararları,
-Hep akşam saati fark ederim.

Ben de bir çay alabilir miyim diyen sevgili,
Günün nasıl geçtiğini dinler mi?
Bu soruları cevapsız gözden geçiren beni
-Hep akşam saati fark ederim.

Işıkları bir bir yanarken evlerin,
Vuran ayak seslerinin başka kapılara yöneldiğini,
Açılan kapı sesinde gülümseyen gözleri,
-Hep akşam saati fark ederim.

Kokusunu bırakmış yolda bir adam,
Bakışından dokunur sevdiğine diğeri,
Baktığımda ürperdiğimi,
-Hep akşam saati fark ederim.

Hazırlarken yemek için masamı,
Tabağın masada ne kadar az yer kapladığını,
Güzel olmuş eline sağlık diyen olmadığını,
-Hep akşam saati fark ederim.

Çay bardağı, yemişi, çerezi sehpamda almış yerini,
Diğer kanala bakalım mı canım sesini,
Ayağa kalkıp olduğum yere tekrar sebepsiz çöküşümü,
-Hep akşam saati fark ederim.

Uyku gözüme düştüğünde koltuğu canlı sandığımı,
Yatağı ısıt geliyorum diyen olmadığını,
Biri diğerini sürükleyen ayaklarımı,
-Hep akşam saati bittiğinde fark ederim.