1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
1176
Okunma
kahkasında yakan
bir surat gördüm sanki
doğanın gamzesinden ısıran
özentiye gebe kalan mısralar
büzülür altında anaç duyguların
değer verilen güneşiyle
tersten yıkar başını masivasında yüreğin
hor görülesi gönlün düşen yapraklarında
ezilir tutsaklıklar bahara hasret
erkeğini koruma altına alırken
rezilce bir mavi gıdısında eriyor..
zekasında beliren doğurganlık sancısı
çocuk kandırışlarında beliren bir ufuk çizgisi
belleğinde bencilliği seven cömert yanlısı
hasletli göz kırpışığında mühürlenmiş sonbahar
özleyen ateşin emzirdiği yoksul odunlar
özlenen cürmün nazar edilişi
oh ohlanan avucun masumluğunda
kendine acıyan gül misali
ağlarken koynunda güder hasretini
gezgin imgeler...
Cevap Yaz