anladım ki, gidecektin akşam gibi karanlığına
gidecektin, sabahın o ilk doğan aydınlığında
oysa, gitme diyebilmek miydi aşk!
tutup ellerinden döndürmekmiydi ardına
son damlasına kadar haykırmakmıydı sevdiğini
oysa yatıya kalan bir acıymışsın sen
bakıp gözlerine ağlamakmış hepsi
ardına bakmadan gitmekmiş, acıtmakmış sevdiğini



kırılan düşlerimin kırık dallarıydı geceler
tutunamadığım bir hayal parçasıydı ağladığım
giden bir yoldu içimdeki
yazılmamış şiirlerin yarım kalmış hayallerin
saklı duvarlarıydı gözlerimdeki yağmurlar
dışa vuran gülüşlerimin saklı yanıydı gözyaşlarım
oysa sadece, umuda benzeyen yitik bir şehirmiş hepsi



gitme diyen yalvaran dillerin
kopma diye, kolları koparcasına tutan ellerin
suçu neydi söyle, kaç sene hüküm giymişti öyle
kaç yıl daha giydirecekti yine
gitme diye ağlayan o gözlerime



gidiyorsun yüreğimin şahitliğinde gecelere
ne zormuş ağlamak kirpiklerimin sessizliğinde
acıyla kanayan kalbimin son nefesinde
ne zormuş öyle
gitme diye tutan şu ellerimi çektiğinde



anladım ki, aşkı sevmek bir başına kalmakmış
eninde sonunda yalnızlığı seçmekmiş içinde
sonu onsuzluk olan günlerin bir tanesine
bırakıp saklamakmış sevdiğini umut edercesine
gelmeyeceğini bile bile beklemişmiş kalbini
içinden çıkmakmış dünyanın
çıkıp gitmekmiş yaşadığın hayattan
hep sen, yine sen, evet sen, diyebilmekmiş aşk
hiç ama hiç umudunu kaybetmeden..
gizlice gitmekmiş peşinden..

o bilmeden..o duymadan.. o görmeden..
geçebilmekmiş içinden..
.
.
.
Mawish
.
.
.



AŞK - Mawish Şiirleri