Dinle sevgili
Bilirsin çiçekleri severim
Yorganıma geçirdiğin nevresim
Yastığımın kılıfı
Çarşaflarım
Hatta ana yadigârı hiç eskitemediğim battaniyem!
Hepsi de çiçekliydi!

Kapısını araladığımızda
Bahar havası eserdi yatak odamızda
Zemheri ayazında bile hiç üşümezdim…
Oysa şimdi üşüyorum.
Sanki üzerime lapa lapa kar yağmış.
Neden değiştirdin rengârenk çiçekli yorganımı?
Anamdan kalma el örgüsü yün battaniyem nerede?
Şimdi neden hepsi de kar beyazı?

Yastığım…
Yastığım kuş tüyü gibi hafifti
Başımı koyduğumda
Gömülürdü içine
Şimdi başımı koyamıyorum çok acıtıyor
Sanki beton dökülmüş
Ne zaman değiştirdin
Şimdi neden taş gibi sert?

Ne olur yalnız bırakma beni
Biliyorsun karanlıktan korkarım.
Elektrikler mi kesilmiş?
Ortalık zifiri karanlık
Hiç bir yeri göremiyorum
Ne bir ses var ne de bir seda
Şaka yapmıyorsun değil mi?
Körebe de oynamıyoruz
Gece lambasını yakmayı unuttun galiba
Şakanın sırası mı şimdi?
Karanlıktan korkuyorum hadi yak lambaları…

İçimde hep ukde kalmıştır
Sokaklarda el ele gezemedik
Yağmur yağıyor bak ortalık da çok sakin
Hadi durma uzat ellerini
Her yanım toprak kokuyor ama olsun
Madem gelmiyorsun kapat pencereleri
Sensiz yağmur sesini duymak istemiyorum
Toprak kokusu da gelmesin!
Sensiz nefesimi tıkıyor…

Bilirsin her hafta sonu
Hamama gider, masaj yaptırırdım.
Bugün hafta sonu da değil!
Neden sabunladılar beni?
Bak hem gözlerim de açık
Sabun gözlerimi yakmıyor.
Sahi beni kim getirdi buraya?
Senin ellerin de değil bedenime dokunan
Ben seni hiç aldatmadım ki
Bedenimde gezinen kimin elleri?
Neden başkası okşuyor vücudumu?

Sil gözyaşlarını dayanamam
Sakın ağlama…
Hem neden ağlıyorsun?
Bak sen ağladıkça
Ben bir tuhaf oluyorum…
Hıçkırıkların karanlık odamın duvarlarında yankılanıyor
Sanki içimde deprem oluyor
Kemiklerim sızlıyor!
Ne olur sus ağlama.
Kıyamam akan gözyaşlarına
Ne olur ağlama…
Eğer ağlamak çare ise
Ben ağlarım ikimizin yerine…

//Olur ya bir gün aynı havayı teneffüs ettiğimiz bu şehirden gitmek zorunda kalırsam, giden ruhum değil, sensiz cesedim olacaktır…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
16.11.2014