Adam zaman zaman ayna ile yüzleşmeyi seviyordu
Oturdu aynanın karşına
Ömrünü adadığı kadını görüyordu orada!
“Tutamadım kendimi özür dilerim.
Senden nefret edemiyor
Yüreğimden söküp atmak istesem de atamıyorum
Beynimde de bitiremedim”
diye mırıldandı…

Derinden bir ah çekip
Sigarasından bir nefes daha alarak
Dumanını boşluğa üflerken
“Üzerime sinen sigara
Parmaklarımda ki nikotin kokusu gibisin
Ne yaptıysam ne kadar istesem de
İçimdeki sevgini söküp atamadım.”
“Aramızda ki engellere aşılmaz duvarlara inat
Daha çok özlüyorum seni”
diyebildi…

Ağlıyordu ikisi de!
Adam elindeki peçete ile aynada ki kadının gözyaşlarını silerken
“sen hiç mi sevmedin?
Yerinde olsam seni bu kadar çok seven adama kıymazdım.”
“Gözlerinde neden hala hüzün dolu bakışlar var?”
“Hiç ah etmedim sana. Ama duyuyorum mutlu değilmişsin!”
“Öyle söylüyorlar… İnan üzüldüm,
Dileğim mutlu olmandan yana hep…”

Bu sefer elinin tersi ile burnunu silip iç çekerek
“Merak etme ben iyiyim diyemem
İyi olmaya da çalışmıyorum.”
.
.
“Sen iyi değilsen ben nasıl mutlu olabilirim ki?
Benim dünyam sen oldun, o dünya da sensizliğe
Zor olsa da alışacağım...”

Adamın göz çanakları ağlamaktan kan gölüne dönmüş
Koluyla gözyaşlarını silerken…
“Çok özlüyor daha çok acı çekiyorum şimdilerde
Alışmalıyım desem de kendimi avutuyorum…”
“Bir tanem hiç soru sorma bana!
Yasakların sonunda buraya geleceğimizi biliyordum”
“Şimdilerde alışmaya çalışıyorum sensizliğe
Neyin ne olduğunu çok iyi biliyorum yokluğunda
Gem vuruyorum özlem dolu duygularıma…”

Yine aklıma düştün ya kahrederim yokluğuna
Aslına bakarsan var ile yok arasındaydın sen
Belki de hiç olmadın, olmak istesen de olamadın
Olsun yaşadığını bilmek de güzel…

Dedim ya alıştım ben hasretlere
Baharda hazan mevsimlerini yaşamaya
Uzatmak istemem sen mutlusun diye
Aldım haberini ilk ağızdan
Bende çok mutluyum inan
Hiç olmadığım
Olamadığımız kadar hem de
Gölge düşmesin!
Biliyor musun alışmak sevmekten daha zor geliyor…
Ama olsun!
Ben alışırım… Yeter ki sen mutlu ol…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
26.10.2014