Ben seni gözlerimle değil yüreğimle gönülden sevdim.
Sana olan sevdam heves uğruna da olmadı
Ne bedenin ne de tenindi beni sana çeken
Bir günlük heves uğruna egolarımı tatmin için de değil
İnan bir tanem inan seni sen olduğun için
Gönülden canımı verecek kadar ömürlük sevdim
Ne olur kırmayalım bir daha bir birimizi
Önünde diz çöküp af dilemeye geldim…

Yeter ki affet, inan bir daha üzmeyeceğim seni
Yüreğimde ki sevgim azalmayacak hiç
İnadına git gide büyüyerek çoğalacak
Sevgi deryasında yüzdürüp mutluluğa boğacağım
Gözlerim sana bakmaktan bıkmayacak
Her nereye gitsem hep seni arayacak
Bakışlarım sevgi dolu olacak
Lütfen anla beni üzmeyelim kendimizi
Önünde diz çöküp af dilemeye geldim…

Bana “deli” derdin ya… Gerçekten çıldırmış olmalıyım
Bu sefer çok ağır geldi sana yaptıklarım
Bu yükü taşıyamam, senden önce ölürsem eğer
Ruhumu sana bırakacağım, benim gibi o seni asla üzmeyecek
Uzat ellerini tut elimden af dilemeye geldim…

Hasretimsin, belki sana hasret gideceğim
Karanlık gecelerimde yıldızım
Zemheri ayazında sıcaklığınla ısıtan güneşim
Yaşamayı unutmuşken bana yeniden hayat verdin
Tutunacak bir dalım yokken umudum oldun
Bu kalp seni hiç unutur mu?
Aç yüreğini af dilemeye geldim

Olmayacak dualara âmin demedim
Boş hayaller kurup dalıp gitmedim uzaklara
Sensin tek duam, sensin hayalim
Sana ait kocaman bir dünya kurdum küçücük yüreğimde
Seni sensiz yaşıyorum bekli de çıldırmam ondandır
Biliyorum çok kırdım seni
Önünde diz çöküp af dilemeye geldim…

//Seni çok seviyorum, yar dediğin ya senin gibi olmalı ya da hiç olmamalı…//

Mustafa KARAAHMETOĞLU