Kaç yazım kışa kaç kışım yaza karıştı
Artık mevsimleri tükettiğim yetmez mi
Acılar çileyle çilem dertlerle yarıştı
Kederleri bir bir tükettiğim yetmez mi

En huzurlu günlerim karanlığa gebe
Kendi adımı unuttum mahlasım çile
Anladım yalanmış dünya her şey beyhude
Gönlümü korlarda erittiğim yetmez mi

Gülmek istedikçe hıçkırığa boğuldum
Huzur kapısından defalarca kovuldum
Yağmur oldum kar oldum meçhullere savruldum
Katre katre dağlara estiğim yetmez mi

Kötü günlerden sonra gelir iyi günler
Vuslata erermiş menzilde yürüyenler
Neden gelmez oldu beklediğim müjdeler
Gözlerimi yollara diktiğim yetmez mi


Yar dönüşü olmayan yerlere mi gittin
Gelirim diye bir ümit bile vermedin
Aylar yıllar geçti sen bir türlü dönmedin
Senin yollarını beklediğim yetmez mi